Psoriasis heb je niet alleen

Gevolgen voor de partner

Als uw partner psoriasis heeft, kan dat ook voor u gevolgen hebben. Misschien vindt u het moeilijk te verwerken dat de ander een aandoening heeft, die veel klachten met zich meebrengt. Of misschien maakt u zich zorgen over wat de toekomst allemaal zal brengen. Er kunnen ook praktische gevolgen zijn. Misschien moet niet alleen uw partner, maar ook u uw leefstijl aanpassen. U stopt bijvoorbeeld samen met roken omdat uw partner er klachten door krijgt. Of: u gaat vakantiebestemmingen kiezen op basis van wat gunstig is voor de huidklachten.

Psoriasis kan ook veel van u vragen

Kortom: leven met iemand die psoriasis heeft kan kortom bij vlagen ook veel van u vragen. Het kan zijn dat u daarmee af en toe moeite heeft. Gelukkig staat hier ook wat tegenover: omdat u zich samen met uw partner door moeilijke tijden slaat, kan uw band beter en sterker worden.

"Als partners leef je met elkaar mee. Je deelt ‘lief en leed', zoals ze dat vaak zeggen. Dat geldt ook voor een aandoening als psoriasis. Ook al is het mijn vriend die een onrustige huid heeft en klachten krijgt, het voelt alsof ook ik een stuk van zijn psoriasis heb gekregen. Ik maak me zorgen, leef met hem mee, en bij vlagen komen de dingen die hij normaal in huis doet op mijn schouders terecht."

Wat kunt u voor de ander doen?

Vooral in het begin weet u waarschijnlijk niet zo goed wat u voor de ander kunt doen. Moet u bijvoorbeeld uw partner nou wel of niet herinneren aan het smeren? Aan de ene kant wilt u dit doen omdat u weet dat de zalven belangrijk zijn. Tegelijk wilt u geen ‘zeur' zijn.

Praktische tips

Zo zijn er meer voorbeelden te bedenken. Als u merkt dat u niet goed weet hoe u kunt helpen, heeft u misschien iets aan de volgende tips:

• Maak duidelijke afspraken over wat u wel en niet voor uw partner doet. U weet dan allebei waar u aan toe bent.
• Bedenk dat uw partner uiteindelijk zélf verantwoordelijk is voor zijn of haar gezondheid. U kunt de ander steunen en helpen, maar uw partner is degene die klachten heeft en daarmee moet leren leven. U kunt nooit het leven van de ander overnemen. Probeer uw partner daarom niet te veel ‘volgens het boekje' te laten leven.
• Uw partner is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen leven en u bent dat voor uw leven. Het is niet nodig dat u zichzelf steeds wegcijfert. Natuurlijk kan het prettig zijn dat u met de ander rekening houdt, maar dit hoeft niet altijd.
• Vooral in het begin let u misschien erg op dingen die de klachten kunnen verergeren. Probeer de angst om het erger te maken niet te groot te laten worden. De klachten zijn natuurlijk vervelend, maar kunnen vrijwel altijd goed behandeld worden.

Geven en nemen

Het komt erop neer dat het een zaak van geven en nemen is. Uw partner past zich een beetje aan en u past zich een beetje aan. Zolang u allebei uw best doet om zich aan te passen, zult u meestal wel een goede manier vinden om met de psoriasis om te gaan.

Laat de psoriasis uw leven niet overheersen

Psoriasis is een vervelende aandoening, maar niet het einde van de wereld. Als u zich in psoriasis verdiept, zult u snel ontdekken dat er veel gedaan kan worden om ondanks deze aandoening een leuk en prettig leven te leiden.

U wordt regelmatig aan de psoriasis herinnerd, bijvoorbeeld als uw partner zalven of medicijnen gebruikt en wanneer de klachten oplaaien. Maar het grootste deel van de tijd bent u toch bezig met de gewone dingen: uw werk, het huishouden, de kinderen, een hobby of sport enzovoort. Het kan helpen als u zich bewust op die dagelijkse dingen richt en niet steeds maar aan de problemen denkt. Probeer de psoriasis niet alles te laten overheersen.

"In het begin waren we allebei heel veel met de psoriasis bezig. We probeerden ‘het probleem op te lossen', denk ik, maar we bereikten het tegenovergestelde: ons hele leven ging draaien om het ‘probleem'. Het omslagpunt kwam toen ik een keer de boeken op onze nachtkastjes ging bekijken. Mijn vrouw en ik lezen allebei graag: romans, detectives, van alles... Maar alle boeken die er lagen gingen over psoriasis! Toen hebben we goed gepraat en besloten dat het tijd was om weer ‘normaal' te gaan doen... Dat was een enorme opluchting!"