Praten over pijn

Angst

Het is aan te raden met een hulpverlener over uw pijn te praten als u merkt dat de pijn steeds opnieuw angst oproept. Angst leidt er snel toe dat u denkt: ik doe het wel wat rustiger aan... Dat is nou juist niet de bedoeling. U kunt voor een gesprek over uw angst terecht bij de huisarts en de fysiotherapeut of oefentherapeut, maar natuurlijk ook bij een psycholoog.

De huisarts en de fysiotherapeut of oefentherapeut kunnen u goed uitleggen wat uw pijn betekent en vooral niet betekent. U denkt misschien: pijn is een waarschuwingssignaal dus nu is er gevaar... Die gedachte klopt niet. Uw pijn is medisch gezien onschuldig, hoe vervelend hij op zichzelf ook is.

Een psycholoog kan goed uitleggen hoe angst ontstaat en wat de gevolgen ervan zijn. Vaak komt angst voort uit een gedachte, zoals de gedachte: pijn betekent gevaar... Het logische gevolg is dat u pijn probeert te vermijden. En daarmee komt u op een glibberig pad terecht waardoor de pijn alleen maar erger en erger wordt.

Andere redenen om te praten

Er kunnen andere redenen zijn om te praten over uw pijn of de gevolgen daarvan. Misschien bent u van lieverlee steeds eenzamer geworden omdat u steeds minder bent gaan doen. Misschien voelt u zich nutteloos en waardeloos omdat u denkt niet meer echt mee te doen. Of misschien voelt u zich onbegrepen en vindt u dat andere mensen uw pijn veel te licht opnemen.

"Als klein ventje zei ik het altijd al: als ik groot ben ga ik een wereldreis maken. Ik legde al mijn spaarcenten opzij. De eerste jaren de extraatjes voor mijn rapporten en later meer serieus. Hierdoor kwam elke maand mijn droom dichterbij. Totdat ik pijnklachten kreeg die uiteindelijk chronisch en onbehandelbaar bleken. U moet er maar mee leren leven... Weg wereldreis, weg droom... Toen ik de dokter vroeg hoe het nou met mijn plannen moest, kwam hij nota bene aanzetten met het adres van zo'n braaf vakantiepark. Ik kon hem wel over die tafel heen trekken..."

Krop dat soort gedachten en frustraties niet op, maar praat erover met de mensen om u heen. Dat helpt om ze te nuanceren en ze een plek te geven. Misschien voelt u iets voor lotgenotencontact: contact met andere mensen die chronische pijnklachten hebben. U kunt ze vinden bij de patiëntenorganisaties: de Vereniging van Tietze- en costochondritispatiënten (www.tietze.nl) en Stichting Pijn-Hoop (www.pijn-hoop.nl). Elders schrijven we uitgebreider over deze verenigingen.