Somberheid

Depressieve en emotionele klachten

Veel mensen hebben te kampen met sombere, soms zelfs depressieve gevoelens. Ook andere 'negatieve' gevoelens als eenzaamheid, verdriet en onbegrepen voelen komen geregeld voor. Die nare gevoelens kunnen op de meest onverwachte momenten de kop opsteken – bij spanningen op het werk, als u ruzie heeft met uw partner of een andere naaste – en kunnen erg overweldigend zijn.

Depressieve gevoelens worden vaak veroorzaakt door een hormonale disbalans. Ook het gevoelsleven wordt immers beïnvloed door hormonen.

Wat kunt u zelf doen?

• Zoek steun. Probeer u te realiseren dat die 'nare' gevoelens bij het ziektebeeld horen: als uw hormoonhuishouding uit balans is kunnen uw emoties ook verstoord raken. Begeleiding bij het aanpakken van dat soort gevoelens hoort dus gewoon bij de behandeling. Vraag uw internist-endocrinoloog, uw huisarts of de endocrinologieverpleegkundige om hulp als u merkt dat u wel een steuntje in de rug kunt gebruiken.
• Zoek naar de oorzaak. Soms zijn de klachten een gevolg van chronische moeheid. Probeer in dat geval de vermoeidheid aan te pakken.
• Praat over uw gevoelens. Schroom niet om uw gevoelens met uw partner, naasten, vrienden/vriendinnen te bespreken. Dit kan de lucht klaren en begrip kweken.
• Uiteraard kunt u zich ook wenden tot uw arts. In de praktijk gebeurt het helaas nog steeds dat artsen/hulpverleners niet uit zichzelf over dit soort onderwerpen beginnen. Schroom niet om zelf de eerste stap te zetten: dat is geen teken van zwakte maar juist van kracht! Door uw arts over uw gevoelens te vertellen zet u de eerste stap op weg naar een goede behandeling.
• Zoek naar een luisterend oor. Veel mensen merken dat ze wat geïsoleerd raken als hun aandoening eenmaal chronisch is geworden: de mensen uit de naaste omgeving pakken hun eigen leven weer op en willen niet steeds opnieuw over de aandoening praten. Soms ontstaan er ook problemen in relaties en vriendschappen. Daardoor kan het voor u steeds moeilijker worden om uw ervaringen te delen, wat er vervolgens weer toe leidt dat het nog moeilijker te accepteren is dat uw leven zo veranderd is. Probeer ook in uw directe omgeving iemand te vinden met wie u goed kunt praten. De Nederlandse Hypofyse Stichting kan u hierbij helpen.
• Verzamel informatie. Probeer zo veel mogelijk informatie te verzamelen over uw klachten. U begrijpt dan beter waar uw gevoelens vandaan komen en weet beter waar u aan toe bent. Hierdoor voelt u zich minder onzeker.

Van wie krijgt u hulp?

• De internist-endocrinoloog kan nagaan of uw klachten een lichamelijke oorzaak hebben. Misschien is er een behandeling mogelijk waardoor de klachten afnemen.
• Al uw hulpverleners zullen proberen u zo goed mogelijk voor te lichten over de psychische kanten van het ziek-zijn.
• Eventueel kan de huisarts of internist-endocrinoloog u verwijzen naar een maatschappelijk werker of psycholoog, bijvoorbeeld als u erg somber bent.
• Als u meer wilt weten over uw aandoening kunt u terecht bij de Nederlandse Hypofyse Stichting. Deze patiëntenorganisatie beschikt over een schat aan informatie. Bovendien kunt u via de organisatie lotgenoten ontmoeten: mensen die hetzelfde doormaken (of hebben doorgemaakt) als u. Bijvoorbeeld via de besloten Facebookpagina's van de Hypofyse Stichting. Zij kunnen u vertellen hoe zij met hun aandoening omgaan.

"Ik weet wel dat het goed is om te bewegen, maar ik heb gewoon de puf niet om van de bank af te komen. En wat moet ik dan gaan doen? Ik ben gewoon niet zo sportief aangelegd... Als ik geen begeleiding en aanmoediging krijg, stop ik er na een paar keer weer mee. Naar de sportschool durf ik niet, ik zie mezelf al staan tussen die strakke jongens en meiden. Vandaag heb ik er met mijn huisarts over gepraat. Die raadde me aan om een fitnesstraining bij een fysiotherapeut te gaan doen. Daar krijg je een eigen schema, en er wordt ook veel aandacht besteed aan ontspanning en ademhaling en zo."