Kan ik blijven werken?

Gewoon blijven werken

Het syndroom van Tietze en/of costochondritis is op zichzelf geen reden om te stoppen met werken. (Omwille van de leesbaarheid is hierna in de meeste gevallen gekozen voor 'Tietze', in plaats van 'het syndroom van Tietze en/of costochondritis'). Veel mensen blijven gewoon werken, al dan niet met wat aanpassingen. Voor mensen met een ernstige vorm van Tietze gaat dit echter niet op.

Soms: ziekteverzuim

Regelmatig terugkerende en heftige pijnaanvallen kunnen mensen hinderen in hun werk. Misschien moeten ze vaker verzuimen, waardoor het werk in het gedrang komt of waardoor ze veel afspraken moeten afzeggen. Misschien hebben collega's weinig begrip voor de klachten zodat er minder kansen zijn om carrière te maken.

Ernstige klachten

De informatie en tips die u hier vindt, zijn met name relevant voor u, als u te maken heeft met ernstige en steeds terugkerende pijnklachten. Door de tekst heen laten we andere mensen met Tietze aan het woord. Deze citaten zijn overgenomen uit (Over)leven met het syndroom van Tietze en/of costochondritis (2014) door Arno G. Hol. Hoewel iedereen zijn eigen ervaringen heeft, zult u ongetwijfeld dingen herkennen.

Naar uw arts

Als uw klachten u belemmeren in uw werk of misschien zelfs werken voor u onmogelijk maken, ga dan naar uw arts. Voorkomen is beter dan genezen, dat geldt zeker ook voor aan het werk blijven. Samen met u kijkt uw arts wat er nodig is om aan het werk te blijven of weer (gedeeltelijk) aan het werk te gaan.

U kunt dit ook bespreken met uw bedrijfsarts. De bedrijfsarts gaat over het werk, niet uw huisarts of specialist. Zij kunnen wel de bedrijfsarts informeren over de aard van uw klachten.

Diagnose

Voordat u aan een oplossing kunt denken, moet duidelijk zijn wat er aan de hand is. Een diagnose door een reumatoloog is van groot belang. Duidelijkheid over uw aandoening en klachten, is nodig voor de juiste behandeling en voor het nemen van de juiste maatregelen op de werkplek.

Een goede aanpak is het halve werk

De kans dat u zonder problemen kunt blijven of gaan werken, is het grootst bij de juiste aanpak. Bij Tietze betekent dit: leren omgaan met de pijn. Dit kan op verschillende manieren: oefeningen doen, activiteiten die de klachten verergeren vermijden, medicijnen gebruiken, een therapie volgen enzovoort. U kunt het beste zelf  uitvinden wat voor u goed werkt. Uw huisarts, reumatoloog, fysiotherapeut of oefentherapeut kan u hierbij begeleiden, maar uw eigen inzet is onmisbaar.

"Ik ben heel tevreden over mijn Caesartherapeut. Die heeft me veel kunnen leren over een betere houding en ademhaling. Mijn sportbegeleider heeft me geholpen om mijn spieren sterker te maken en een betere conditie op te bouwen."

"Ik gebruik twee à drie keer per dag Diclofenac (Natrium, 50 mg) en tussen de twee en zes keer per dag Panadol Plus (500 mg), afhankelijk van de pijn. De geneesmiddelen dempen soms de pijn maar veel meer ook niet."

"Ik heb oefentherapie gehad van een reumafysiotherapeut en dat heeft me erg geholpen, ik ben van pijngrens 9 naar pijngrens 1 á 2 gezakt!"

"De Tietze-pijn verzacht ik nu met warmte (elektrische deken of warm bad en zonnebanken) en ik doe heel bewust aan ontspanning."

"Wanneer ik 's nachts een aanval voel opkomen, dan word ik er wakker van. Krijg ik dan een drukkende pijn op de borst, dan neem ik als medicijn Carbasalaatcalcium 600 in. Meestal kan ik volstaan met 1 zakje. Helpt het niet voldoende, dan neem ik er nog één in en dat remt de aanval meteen af. Tot op heden vind ik dit een goed medicijn en ik heb het altijd bij me."

"Bij bewegingsagogie en psychosomatische fysiotherapie leerde ik mijn grenzen aangeven en was ik bezig met ademhaling, houding, etc. Ik probeer nu mijn spierkracht te trainen en conditie op te bouwen, inmiddels doe ik dat op eigen houtje in de sportschool en kan ik op de fysiotherapeut terugvallen wanneer dat nodig is."

"Ik heb 5 behandelingen kinesiologie gehad. Deze behandelingen hebben een gunstige invloed op mijn Tietze en Costochondritis. Inmiddels ga ik om de 4 maanden naar de kinesioloog."

"Ik kreeg geen medicatie voorgeschreven. Ik ben niet zo van de pillen, maar gebruik bij klachten gewone pijnstillers zoals Paracetamol of Ibuprofen. Ik heb fysiotherapie en acupunctuur gehad, maar dat had geen enkel positief effect. Daarna kreeg ik een injectie in de pijnlijke plek in het ziekenhuis, die niet werkte. Later kreeg ik een TENS-apparaatje, dat wel werkte wat betreft het onderdrukken van de pijnprikkel naar de hersenen, maar 's nachts kon ik het niet om en had ik heel veel pijn. Met Reiki had ik wel positieve ervaringen en bij de magnetiseur is mijn plekje uiteindelijk gaan "slapen". Ik heb er daardoor een tijd lang nauwelijks last van gehad. Bij de Chiropractor voelde ik na verloop van tijd ook verbetering."

Wat heeft u nodig?

De vermindering van de klachten vraagt dus om een goede aanpak. Wanneer u wilt blijven werken, komen er meer zaken bij kijken. Door die zaken op een rijtje te zetten – zelfmanagement -, weet u precies wat u nodig heeft en kunt u meedenken over oplossingen. Bijvoorbeeld:

• tijd voor bezoek aan een therapeut
• de mogelijkheid om oefeningen te doen/te bewegen bij een zittend beroep
• de mogelijkheid om te rusten bij een lichamelijk inspannend beroep
• steun en begrip van uw leidinggevende en collega's
• aanpassing van de werkomstandigheden, zoals een andere bureaustoel
• aanpassing van uw werktijd
• aanpassing van de werkdruk
• de mogelijkheid om thuis te werken
• Nadenken over de vraag of u uw werk over langere tijd nog kunt doen. En wat daar voor nodig is (zie de online scans en tools)
• Regelmatig met uw werkgever spreken over uw loopbaan (zit u nog op de juiste plek?)
• Wanneer nodig: aanpassing in uw leefstijl. Soms kan uw werkgever u daarbij helpen, zoals met een cursus stoppen met roken. Of een training 'omgaan met stress'