Pijn is een ‘emotie’

Hoe u over uw rugpijn denkt, en welke emoties dit oproept, heeft veel invloed op uw rugpijn.

Uw gedachten en gevoelens over uw rugklachten spelen een grote rol

2006_05_ss25_131.jpgEerder is uitgelegd dat pijn een ingewikkeld verschijnsel is. Veel mensen zien pijn als een puur lichamelijke ervaring: pijn is een waarschuwingssignaal dat ergens in ons lichaam een beschadiging is opgetreden. Pijn is echter veel ingewikkelder: uw gedachten, uw gevoelens en uw gedrag hebben een grote invloed op de pijn. Om deze reden omschrijft de IASP - een internationale organisatie van pijndeskundigen (International Association for the Study of Pain, zie www.iasp-pain.org) - pijn als een ‘onaangename zintuiglijke en emotionele ervaring'.

Deze samenhang is al aan de orde gekomen. Wij hebben beschreven hoe rugklachten chronisch kunnen worden.

In het kort gaat het hierbij om een neergaande spiraal:

  • U schrikt van pijn, want u ziet pijn als een waarschuwing dat er schade kan ontstaan.
  • Zodra u pijn voelt, doet u het daarom rustiger aan.
  • Hiervoor wordt u beloond: de pijn wordt minder.
  • Maar omdat u minder actief wordt, wordt uw rug kwetsbaarder: u krijgt steeds sneller klachten.
  • Deze klachten ziet u steeds weer als een teken om het rustiger aan te doen.
  • Zo wordt u steeds minder actief.

Zoals u ziet spelen uw gedachten, uw gevoelens en uw gedrag een grote rol. We gaan hier uitgebreider in op de ‘gedachten en gevoelens', dus de ‘psychische kanten' van rugpijn.

Is het psychisch?

Veel mensen hebben er moeite mee om te horen dat pijn psychische kanten heeft. Het kan lijken alsof er wordt gezegd dat u zich maar wat verbeeldt. U hééft helemaal geen pijn, u dénkt het alleen maar. Kortom: u stelt zich aan.

We hebben al uitgelegd dat we dat zeer zeker niet bedoelen. Uw pijn is echt, niet iets dat u verzint, géén aanstellerij.

"Toen de arts zei dat ik maar eens met een psycholoog moest gaan praten, werd ik behoorlijk boos. Hij deed alsof ik ze zag vliegen. Alsof ik gek was. Ik was niet gek, ik had pijn. Dus wat moest ik met een psycholoog? Zou die met een paar mooie woorden de pijn wegtoveren? Echt, ik voelde me totaal niet meer serieus genomen..."