Beleving en begeleiding
Psychosociale gevolgen
Hoezeer een kind lijdt onder de aandoening, wisselt sterk. Het hangt af van de ernst van de huidklachten en het karakter van uw kind. U als ouder kunt ook veel invloed hebben. Kleine kinderen zijn geneigd dingen te accepteren zoals ze zijn. Pas als ze door de reactie van hun ouders (of anderen) merken dat er iets mis is, raken ze van streek.
Maak van uw kind geen uitzondering
Als de ouders psoriasis als iets normaals behandelen, zullen de kinderen niet anders weten dan dat hun psoriasis bij het leven hoort. U kunt uw kind dus het beste net als de andere kinderen behandelen. Dit betekent niet dat u de psoriasis moet negeren! Sterker nog, door de huidklachten te negeren kunt u de indruk wekken dat ze iets zijn om je voor te schamen, iets wat niet ‘hoort'.
Probeer ook niet uw kind extra te verwennen omdat u het zielig vindt. Ook dit plaatst het kind in een uitzonderingspositie.
"Toen mijn dochter psoriasis kreeg, heb ik er een punt van gemaakt om haar zo normaal mogelijk te blijven behandelen. Maar mijn moeder vond haar zielig en kocht steeds cadeautjes voor haar. ‘Mam,' heb ik gezegd, ‘zo geef je haar de indruk dat ze iets ernstigs heeft. En het is ook niet leuk voor haar broer.' Want voor mijn zoon had ze helemaal geen aandacht meer."
Wat kunt u doen om uw kind te helpen?
Net als voor volwassenen geldt bij kinderen: probeer de psoriasis een plaats te geven in het leven maar laat de aandoening niet het hele leven overheersen. Een aantal dingen kan helpen.
- Goede voorlichting. Zorg dat de mensen op school en op clubs of activiteiten van uw kind weten wat uw kind heeft. Eventueel kan het kind zelf een spreekbeurt over psoriasis houden op school. De patiëntenorganisaties kunnen hierbij behulpzaam zijn.
- Probeer uw kind niet te veel te beschermen. Deels kan dit uw kind onzeker maken en in een uitzonderingspositie plaatsen, deels moet het toch leren voor zichzelf op te komen en met moeilijke situaties om te gaan - net als andere kinderen overigens.
- Probeer uw eigen zorgen en gevoelens opzij te zetten. Bezorgdheid en medelijden belasten uw kind.
Praten met anderen
Wanneer u zich veel zorgen maakt, of met allerlei emoties kampt, kan het goed zijn om te praten met andere ouders van kinderen met psoriasis. Zo kunt u uw ei kwijt zonder dat u uw kind belast met uw bezorgdheid. Een ander voordeel is dat u allerlei tips kunt uitwisselen met anderen die ervaring hebben met dezelfde soort problemen in de praktijk. Via de patiëntenverenigingen voor mensen met psoriasis kunt u in contact komen met lotgenoten.
Tieners
De puberteit is voor alle kinderen een moeilijke periode met veel onzekerheid. Het uiterlijk speelt op die leeftijd een belangrijke rol. Voor een kind met psoriasis kan deze tijd extra zwaar worden.
Hulp
Wanneer u merkt dat uw kind zich erg terugtrekt en zich gaat afsluiten van de rest van de wereld, is het goed hulp te zoeken. Hulp is er in verschillende vormen: u kunt een maatschappelijk werker of psycholoog inschakelen. Misschien heeft uw kind ook al veel steun aan contact met leeftijdgenoten die ook psoriasis hebben. De patiëntenverenigingen organiseren wel eens speciale jongerendagen.
Een eigen weg laten zoeken
Het is goed om er te zijn voor uw kind, en om hulp te regelen wanneer het nodig is. Dat betekent echter niet dat u zich altijd moet bemoeien met het gedrag van uw kind. Pubers maken zich in deze tijd los van hun ouders en zoeken hun eigen weg: dat is volkomen normaal - en gezond.
Het kan zijn dat uw kind bijvoorbeeld met smeren wil stoppen of zich gaat verzetten tegen voorzorgsmaatregelen. Het is prima om uw kind daarin zijn gang te laten gaan. Het kan moeilijk zijn uw kind hierin los te laten, zeker als u ziet dat de klachten door het gedrag verergeren. Toch moet uw kind zelf keuzes maken: het is zijn of haar aandoening en hij of zij zal daar zelf een plek aan moeten geven.